„Sá sem nefnir sannleikann,“
segir hann
og af hneykslan sárri bærist barmur,
„er blaðamennsku endaþarmur.“
Breiðum yfir, bælum, lokum
byrgjum inni, sveipum þokum
að frjálshyggjunnar fúla hít
er full af skít.
„Sá sem glæpum greinir frá,“
hann grenjar þá
og af fögrum tárum flóir hvarmur,
„er fjölmiðlanna endaþarmur.“
Breiðum yfir, bælum, lokum … o.s.frv.
„Óvinur míns eðla flokks,“
hann emjar loks
og nú blasir við hans bitri harmur,
„er blaðamennsku endaþarmur.“
Breiðum yfir, bælum, lokum … o.s.frv.
Endaþarminn óttast hann
sem opnast kann
og sýna öllum innihaldið
sem okkur leyna reynir valdið.
Breiðum yfir, bælum, lokum … o.s.frv.
Okkur birtist eðlið sanna
auðmannanna
og um stund var lítill stauli og garmur
stjórnmálanna endaþarmur.
Breiðum yfir, bælum, lokum … o.s.frv.
D. Þ. J.
AUSTURVÍGSTÖÐVARNAR 