Við látum dyggð okkur litlu varða
á landinu okkar veðurbarða.
Á alla marktæka mælikvarða
myndum við vera þjóð bastarða.
Niðjar töffara og tölvunjarða,
tryggðartrölla sem lygamarða
inn til dala og út til fjarða
eru samt bara þjóð bastarða.
En Ameríka er Guðs land
þar sem allir ganga í hjónaband
áður en þeir eðla sig.
Ei er því að leyna.
Himnaríki hreinna meyja og sveina.
Út á lífið með andlitsfarða
aðeins til að fá drjóla harða.
Af siðferði finnst hér ekki arða
enda erum við þjóð bastarða.
Uns einhver loksins mun okkur jarða
oní vindsorfna kirkjugarða
í lyngmóa meðal lambasparða
látlaust hórast mun þjóð bastarða.
En Ameríka er Guðs land …
Frá fenjamýrum til fjallaskarða
flaumur eldheitra bænagjarða
streymandi úr börkum helgra hjarða
hrífur ekki á þjóð bastarða.
Við látum dyggð okkur litlu varða
á landinu okkar veðurbarða.
Frá innstu dölum til ystu fjarða
ávallt erum við þjóð bastarða.
En Ameríka er Guðs land …
D. Þ. J.